ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟ – ΚΟΣΜΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Το κήρυγμά του είναι πατερικό. Το κήρυγμα του Αγίου είναι αυθεντικό, αγιογραφικό κήρυγμα, σε αντίθεση με το κήρυγμα των προτεστάντων και καθολικών, που γινόταν στην εποχή του Κέντρο και αναφορά του ο Χριστός, η ζωή.

Η διδασκαλία και το έργο του.

Ο Χριστός είναι ο λόγος, ο προαιώνιος , η σοφία του Θεού που δρα στον κόσμο και στην ιστορία του από τη δημιουργία έως σήμερα. Είναι “η οδός, η αλήθεια και η ζωή”. Ο λόγος του Αγίου δυνατός, δυναμικός. “Αν ίσως και να ήταν δυνατό να ανέβαινα εις τον ουρανόν να φωνάξω μίαν φωνήν μεγάλην και να κηρύξω σε όλον τον κόσμο και να πω μόνο, ο Χριστός μου είναι Υιός και λόγος του Θεού και Θεός αληθινός και ζωή απάντων ήθελα να το καμω”.

Στις Διδαχές υπάρχει όλο το “πιστεύω του Χριστιανισμού και η παρουσία του Τριαδικού Θεού στο ανθρώπινο “γίγνεσθαι”.

Ο Πατρο Κοσμάς συνέχεια αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και τη συνδέει με το πλούσιο πρόσωπο του Χριστού.

Είχε απέχθεια προς τους Εβραίους, τους οποίους θεωρούσε Χρισοκτόνους, ραδιούργους, εκμεταλλευτές και εχθρούς του Χριστού και των χριστιανών.

Ο Χριστός είναι αυτό που πιστεύει η Εκκλησία και ο Πατρο Κοσμάς, συνδέει το Χριστό και την Εκκλησία, με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

Το κήρυγμα του είναι επίσης πατερικό. Οι πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας είναι οδηγοί του.

Πολύ συχνά στο λόγο του χρησιμοποιεί φράσεις,”όπως φέρουν παραδείγματα οι θεολόγοι της εκκλησίας μας”.

“το Πνεύμα το Άγιο εφώτισε τους Αγίους Προφήτες, Αποστόλους και Πατέρες της εκκλησίας μας και μας έγραψαν”.

Οι διδαχές είναι κηρύγματα κατηχητικά, για να προετοιμάσουν τους ανθρώπους και τις ψυχές τους για να δεχθούν το λόγο του Ευαγγελίου.

Το μυσταγωγικό του Πνεύμα φαίνεται από τις προτροπές του, για συμμετοχή στα μυστήρια της Εξομολογήσεως και της Θείας κοινωνίας, στις συμβουλές του για την καλή και Θεάρεστη συμμετοχή των πιστών στις λατρευτικές συνάξεις και τις ακολουθίες, που ο ίδιος προέτρεπε ή επιτελούσε.

Η διδαχή του Πατρο Κοσμά είναι άριστο δείγμα πρακτικού κηρύγματος.

“Μα ηξεύρω τούτο θέλετε ειπεί” : Έχοντας τόσα καλά και τόσες αρετάς, δεν μας συγχωρεί ο Θεός, εκείνην την ολίγην έχθραν, σε κανέναν χριστιανόν”.

Ναι βέβαια αδελφοί μου, δεν μας συγχωρά. “Το κήρυγμα του Πατρο-Κοσμά ήταν σαφές και συγκεκριμένο λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που γινόταν και της πληθώρας των θεμάτων, που έπρεπε να αναπτυχθούν.

Ήταν και “λόγος παρακλήσεως”, δηλαδή παραμυθίας, αλλά και λόγος χαράς, ανάπαυσης, γαλήνης, λύτρωσης και σωτηρίας.

Το Χριστιανικό κήρυγμα πρέπει να είναι σύγχρονο και επίκαιρο. Αναζητά κάθε φορά τα σημεία επαφής, προσφέροντας, πιο πολύ ό,τι οι άνθρωποι είχαν ανάγκη.

Όπως κάθε χριστιανικό κήρυγμα, ήταν και προσωπικό. Είχε τη σφραγίδα της προσωπικής του ζωής και πίστης. Ότι έλεγε ήταν βγαλμένο από τον αγώνα του και τη ζωή του, είχε το χρίσμα του Θεού και την επιμαρτυρία του Αγίου Πνεύματος.

Τα λόγια του οδηγούσαν σε μετάνοια και στην “εν Χριστώ ζωή”.

Μιλάει με ευγένεια, διακριτικότητα και αγάπη. Αντιμετωπίζει τους ακροατές του, ως αδελφούς.

“Τώρα λοιπόν αδελφοί μου , ιδού όπου τελειώνω, διότι εμίλησα πολλά και γνωρίζω όπου σας εβάρινα, όμως η αγάπη η πολλή όπου σας έχω, με παρακίνησε να μακρύνω τον λόγον και να με συμπαθήσετε”.

Δεν κρατάει τους ακροατές του σε απόσταση, αλλά τους τοποθετεί στο ίδιο με αυτόν επίπεδο, γιατί θέλει να έχουν γνώμη και να την εκφράζουν.

“Εγώ σας συμβουλεύω, αμή δεν με συμβουλεύετε και η ευγένειά σας; Η δουλειά η δική μου είναι και δική σας, είναι της πίστεώς μας, του γένους μας.”

Και με αυτόν τον τρόπο, δίνει πειστικότητα στον λόγο του, αμεσότητα και προσωπικό τόνο.

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Το σημείο του Σταύρου είναι το σημαντικότερο εφόδιο του Χριστιανού. Ο Σταύρος του Κυρίου είναι το όπλο κατά του διαβόλου, ο θρίαμβος του χριστιανισμού, το εφόδιο ζωής.

Ο Άγιος Συμαιών, ο Νέος Θεολόγος για το Σταυρό του Κυρίου και το σημείον του Σταυρού γράφει :

“Οι Χριστιανοί έχουν τον σταυρό καύχημα και δόξαν και δύναμιν. Οι Χριστιανοί που πιστεύουν εις τον Χριστόν, σημειώνουν τον εαυτό τους, με το σημείο του Σταυρού, όχι απλά και ως έτυχεν και με καταφρόνισιν, αλλά με προσοχή και σύνεση και φόβον και τρόμον και με κάθε ευλάβειαν”.

Ο Πατρο Κοσμάς λέγει :

“Ακούσατε αδελφοί μου, πως πρέπει να γίνεται ο Σταύρος και τι σημαίνει.

Μας λέγει το Άγιον Ευαγγέλιο, πως η Αγία Τριάς, ο Θεός δοξάζεται εις τον ουρανό, περισσότερο από τους αγγέλους. Τι πρέπει να κάνεις και εσύ;

Σμίγεις τα τρία σου δάχτυλα με το δεξιόν το χέρι σου, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι κατεβάζεις το χέρι σου, από το κεφάλι σου και το βάζεις στην κοιλιά σου. Το βάζεις πάλι εις τον δεξιόν σου ώμο και στη συνέχεια το βάζεις, εις τον αριστερό ώμο.

Σε όλες αυτές τις κινήσεις λες : Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω. Πιστεύω πως αναστήθηκες, από τους νεκρούς ,δια να μας χαρίσεις την ζωήν την Αιώνιαν.

Αυτό σημαίνει ο Πανάγιος Σταυρός. Ο Τίμιος Σταυρός αδελφοί μου αγιάζει, όλα τα πέρατα τα θεία και άγια και στερεώνει την βάφτιση. Ο Σταυρός είναι όπλο φωτεινό και όποιος τον κάμνει τον φωτίζει και τον αγιάζει εκείνον. Και όταν κινήσει να πηγαίνει ο άνθρωπος να κάμει πρώτον τον Σταυρόν και να λέει “Κύριε Ιησού Χριστέ”.

Ή στο παζάρι Κινάς, ή εις το χωράφι, ή εις το αμπέλι ή όταν φάγεις ψωμί ή όταν πίνεις κρασί ή νερόν ή οπωρικόν, ή όταν κοιμηθείς να προσκυνήσεις τον Θεόν, να σταυρώσεις και το σώμα σου και ύστερον να πλαγιάσεις. Να κοιμηθείς και θέλεις σηκωθή το πρωί γερός και χαρούμενος.

Όθεν αδελφοί μου, καταλάβατε και το ηξεύρετε όλοι σας”.

Πηγή : το βιβλίο “Άγιος Κοσμάς, Ο Αιτωλός”, το οποίο έγραψα, για την αδελφότητα “Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, Κορωπίου”.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος