ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΟ ΣΚΕΛΕΤΟΣ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ο σκελετός του ανθρώπου αποτελείται από διάφορα κόκκαλα, τα οποία είναι συναρμολογημένα μεταξύ τους, σε τρόπο ώστε άλλα να κινούνται (κόκκαλα χεριού, ποδιού κ.λ.π.) και άλλα να είναι ακίνητα (κόκκαλα που αποτελούν το κεφάλι).

Τα κόκκαλα δεν φαίνονται στο ανθρώπινο σώμα, αλλά μαζεύονται και πιάνονται. Καλύπτονται γύρω γύρω από σάρκες και δέρμα. Είναι το πιο στέρεο και σκληρό κομμάτι του σώματος.

Ο σκελετός του ανθρώπου αποτελείται από τα εξής μέρη :

1. Κεφάλι

2. Σπονδυλική στήλη.

3. Θώρακας

4.Λεκάνη

5.Κάτω άκρα (πόδια)

6. Άνω άκρα (χέρια).

Κάθε ένα από τα μέρη αυτά, αποτελείτε από πολλά κόκκαλα μικρά και μεγάλα.

ΤΟ ΜΥΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Μυϊκό σύστημα είναι το κρέας, οι σάρκες, όπως συχνά λέμε. Είναι και αυτές πολλές και λέγονται μυς. Ένας μυς π.χ. είναι το ποντίκι, όπως λέμε και έχομε όλοι στο μπράτσο μας. Τέτοιους μυς μικρούς και μεγάλους έχει όλο το ανθρώπινο σώμα παντού. Οι μυς σκεπάζουν τα κόκκαλα και τα διαστήματα, ανάμεσα στα κόκκαλα. Με την βοήθεια των μυών, γίνονται όλες οι κινήσεις του σώματος.

Άλλοι σηκώνουν το πόδι επάνω και άλλοι το κατεβάζουν κάτω. Άλλοι μυς σηκώνουν το χέρι επάνω και άλλοι το κατεβάζουν κάτω. Οι μυς δίνουν στο ανθρώπινο σώμα την ωραία καμπυλωτή και ελαστική μορφή που έχει.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Κυκλοφοριακό λέγεται όλο το συγκρότημα των οργάνων εκείνων μέσα από τα οποία κυλάει το αίμα. Το αίμα αυτό δονείται έτσι σκόρπιο, αλλά κυλάει μέσα σε διάφορους σωλήνες μικρούς και μεγάλους. Άμα κοπούμε ένας τέτοιος μικρός σωλήνας σπάει και το αίμα χύνεται προς τα έξω.

Τα όργανα που αποτελούν το κυκλοφοριακό σύστημα είναι η καρδιά, οι αρτηρίες, οι φλέβες και τα τριχοειδή αγγεία.

Η καρδιά, η οποία βρίσκετε μέσα στον θώρακα, ανάμεσα στους πνεύμονες, στέλνει το αίμα με τις αρτηρίες, σ’ όλα τα μέρη του σώματος, γι’ αυτό κι όπου να κοπεί κάνεις τρέχει αίμα.

Οι φλέβες φέρνουν το αίμα πίσω στη καρδιά κι έτσι γίνεται η κυκλοφορία. Με το αίμα πηγαίνουν σε όλα τα μέρη του σώματος, όλα τα χρήσιμα για τον οργανισμό μας υλικά από τις τροφές, που τρώμε και το οξυγόνο που παίρνουμε με τους πνεύμονες, από τον αέρα.

ΛΕΜΦΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Αυτό δεν το ξέρει ο πολύς κόσμος και δεν έχει μεγάλη πρακτική σημασία, να το γνωρίζουμε σε λεπτομέρειες.

Αρκεί να ξέρουμε πως είναι κάτι, που έχει σχέση με τους λεμφαδένες, τους αδένες δηλαδή που βρίσκονται φυσιολογικά, σε πολλά σημεία και κυρίως στους βουβώνες (στη ρίζα δηλαδή των μηρών μπροστά), στις μασχάλες, στη κοιλιά και στο θώρακα. Οι δύο αμυγδαλές είναι επίσης λεμφαδένες. Το σύστημα αυτό έχει σχέση με το κυκλοφοριακό.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το αναπνευστικό αποτελείται από το στόμα και τη μύτη από τα οποία αναπνέουμε (εισπνέουμε – εκπνέουμε), τον λάρυγγα, την τραχεία, τους βρόγχους (έναν αριστερά έναν δεξιά), και τους πνεύμονες (έναν αριστερά έναν δεξιά), επίσης.

Ο λάρυγγας και η τραχεία είναι μέσα στο λαιμό μας, ενώ οι βρόγχοι με τους πνεύμονες μέσα στο θώρακα, πίσω από το στήθος μας.

Όλο το αναπνευστικό σύστημα έχει αποστολή να φέρνει το οξυγόνο του αέρα που αναπνέουμε μέσα στο αίμα (αυτό γίνεται στις κυψελίδες του πνεύμονες), και να παίρνει απ’ αυτό το διοξείδιο του άνθρακα.

ΤΟ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, αποτελείται από τους δύο νεφρούς, τους δύο ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη, στην οποία αυτά καταλήγουν και την ουρήθρα, από την οποία, βγαίνουν τα ούρα. Κυρίως οι νεφροί φτιάχνουν τα ούρα και τα υπόλοιπα (ουρητήρες κ.λ.π.) είναι οι δρόμοι, προς την τελική ευθεία.

Με τα ούραπυν προς τα έξω τα περίσσια νερά και όλες οι άχρηστες ουσίες που παράγονται μέσα στον οργανισμό.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Αυτό είναι το σύστημα που ρυθμίζει, το πρώτο μέρος της διατροφής μας. Το μάσημα, την πέψη, την χώνεψη των τροφών και την απορρόφηση των χρήσιμων συστατικών τους, προς το εσωτερικό του οργανισμού.

Πάρα πέρα είναι το συκώτι και το πάγκρεας, που αποτελούν συμπληρώματα του πεπτικού συστήματος, και που ρυθμίζουν το δεύτερο και λεπτότερο μέρος της διατροφής μας. Την μεταβολή δηλαδή των απορροφηθέντων χρήσιμων συστατικών της τροφής, σε ουσίες όμοιες με τα συστατικά του οργανισμού.

Το πεπτικό σύστημα αποτελείται από το στόμα, τον οισοφάγο, το στομάχι, το λεπτό έντερο και το παχύ έντερο. Στο στόμα οι τροφές μασώνται και έπειτα, αφού περάσουν τον οισοφάγο, φτάνουν στο στομάχι, όπου αρχίζει η πέψη (χώνεψη).

Έπειτα περνάνε στο λεπτό έντερο, όπου η πέψη συμπληρώνεται, και ακολουθεί η απορρόφηση των χρησίμων συστατικών των τροφών.

Στο παχύ έντερο περνάνε τα άχρηστα για τον οργανισμό υπολείμματα των τροφών, τα οποία βγαίνουν από το κατώτερο μέρος του, ως κόπρανα.

ΑΔΕΝΕΣ

Υπάρχουν αδένες εσωεκκρίσεως, αδένες που εκκρίνουν, τις ορμόνες, όπως λέμε. Αυτοί είναι σπαρμένοι σε διάφορα μέρη στο εσωτερικό του οργανισμού και έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τη λειτουργία του, εν γένει.

Οι εκκρίσεις τους, οι διάφορες ορμόνες δηλαδή, ανακατεύονται σε πολλά πράγματα της ζωής μας, μεταξύ των οποίων και στη διαμόρφωση του φύλου.

ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Επάνω – επάνω ο εγκέφαλος μέσα στο κεφάλι, και σε συνέχεια ο νωτιαίος μυελός (το μελούδι, που λέμε), χωμένος μέσα σ’ ένα μακρύ σωλήνα που σχηματίζουν τα κόκκαλα της σπονδυλικής στήλης (ραχοκκοκαλιά). Από τον εγκέφαλο και από τον νωτιαίο μυελό βγαίνουν τα δια’φορα νεύρα, που οι άπειρες διακλαδώσεις τους τυλίγουν όλα τα κύτταρα του σώματος σ’ ένα αόρατο και πυκνό δίχτυ.

Αρκεί να σκεφτείτε πως με τα διάφορα νεύρα ή με τη βοήθεια αυτών, κινούμαστε, αναπνέουμε, τρώμε, μιλάμε, βλέπουμε κ.λ.π. Με το νευρικό σύστημα, τον εγκέφαλο συγκεκριμένα, σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε κι απ’ την τέτοια αλλιώτικη λειτουργία του, διαπλάσσεται όλη η ανθρώπινη προσωπικότητα.

ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ ΟΡΓΑΝΑ

Τα όργανα δηλαδή με τα οποία, και με τη βοήθεια πάντοτε των νεύρων, αντιλαμβανόμαστε τον εξωτερικό κόσμο.

Τα μάτια, τα αυτιά, η μύτη, η γλώσσα , το δέρμα πάνω στο οποίο ξαπλώνονται απειράριθμες νευρικές απολήξεις, με τις οποίες έχομε τα αισθήματα του πόνου, της ζέστης, του κρύου, του σκληρού, του μαλακού κ.λ.π.

Πηγή : Ν.Ι Ζακόπουλου : Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος