Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Η καλή ζωή είναι η απλή. Μεταξύ των φιλοσοφικών ιδεών για το πως πρέπει να ζούμε, αυτή είναι ένα ανθεκτικό πολυετές φυτό. Από τον Σωκράτη μέχρι τον Θοδώ, από τον Βούδα μέχρι τον Γουέντελ Μπέρι, οι στοχαστές το διαπραγματεύονται, για περισσότερες από δύο Χιλιετίες. Και έχει ακόμα πολλούς υποστηρικτές. Περιοδικά όπως το Real Simple, μας καλούν από το ταμείο του σούπερ μάρκετ.

Η Όπρα Γουίνφρεϊ παίρνει τακτικά συνεντεύξεις από τους λάτρεις της απλής ζωής, όπως ο Τζάκ Κόρνφιλντ, δάσκαλος της βουδιστικής επίγνωσης.

Το Slou Movement , το οποίο υποστηρίζει την επιστροφή στα βασικά της προβιομηχανικής εποχής, προσελκύει οπαδούς σε όλες τις ηπείρους.

Σε μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας η απλότητα δεν ήταν επιλογή, αναγκαιότητα – και επειδή ήταν απαραίτητη, θεωρήθηκε επίσης ηθική αρετή.

Αλλά με την έλευση του βιομηχανικού καπιταλισμού και της καταναλωτικής κοινωνίας, προέκυψε ένα σύστημα, που ήταν αφοσιωμένο στην αδιάκοπη ανάπτυξη και μαζί του μεγάλωσε ένας πληθυσμός (γνωστός και ως “η αγορά”), που είχε τη δυνατότητα και ενθαρρύνθηκε να αγοράζει πολλά πράγματα που, σύμφωνα με τα παραδοσιακά πρότυπα, ήταν πλεόνασμα στις απαιτήσεις.

Ως αποτέλεσμα, υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ των παραδοσιακών αξιών, που έχουμε κληρονομήσει και των καταναλωτικών επιταγών, που μας έχει ενσταλάξει ο σύγχρονος πολιτισμός.

Στην προ-νεωτερική εποχή, η ασυμφωνία στο τι συμβούλεψαν οι φιλόσοφοι και στο πως ζούσαν οι άνθρωποι, δεν ήταν τόσο μεγάλη. Ο πλούτος παρείχε ασφάλεια, αλλά ακόμη και για τον πλούτο ήταν ισχνή προστασία από κακοτυχίες, όπως ο πόλεμος, η πείνα, οι ασθένειες, η αδικία και η δυσμένεια των τυράννων.

Ο Στωικός φιλόσοφος Σενέκας, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ρώμης, κατέληξε ακόμα και να καταδικαστεί, σε θάνατο από τον Νέρωνα.

Όσο για την συντριπτική πλειονότητα – σκλάβους, δουλοπάροικους, αγρότες και εργάτες – δεν υπήρχε ουσιαστικά καμία προοπτική συσσώρευσης, έστω και λίγου πλούτου.

Πριν από την έλευση της βασιζόμενης στα μηχανήματα, γεωργίας, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, των πολιτικών δικαιωμάτων, των αντιβιοτικών και της ασπιρίνης, σήμαινε ότι τα πήγαινες πολύ καλά, το να έχεις μια μακρά ζωή, χωρίς πολλά δεινά.

Σήμερα, όμως, τουλάχιστον σε ευημερούσες κοινωνίες, οι άνθρωποι θέλουν και περιμένουν (και συνήθως μπορούν να έχουν), πολύ περισσότερα. Το να ζεις απλά τη σημερινή εποχή, δίνει την εντύπωση σε πολλούς ανθρώπους, ότι είσαι απλά βαρετός.

Μια προφανής απάντηση είναι η καλή παλιομοδίτικη υποκρισία. Επικροτούμενη λιτή φιλοσοφία, ενώ αγνοούμε τις αρχές στη καθημερινή μας ζωή.

Κάπως παράδοξα, λοιπόν, η υπόθεση του να ζεις απλά ήταν πιο πειστική, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν πολλές επιλογές, από το να ζήσουν με αυτό τον τρόπο.

Τα παραδοσιακά επιχειρήματα για την απλή ζωή εκλογικεύουν ουσιαστικά μια αναγκαιότητα. Αλλά τα ίδια επιχειρήματα έχουν μικρότερη αξία όταν η ζωή της απλότητας,  είναι μια επιλογή, ένας τρόπος ζωής ανάμεσα σε πολλούς. Τότε η φιλοσοφία της λιτότητας γίνεται δύσκολη.

Απλότητα δεν σημαίνει ενοχή για όλα όσα κατέχεις. Δεν σημαίνει να απαρνιέσαι τα υλικά αγαθά και τον πλούτο. Σημαίνει να μην είσαι δούλος τους. Έτσι μπορείς να αντλείς πραγματική απόλαυση, από τη ζωή σου.

Η απλότητα έχει να κάνει με την αφαίρεση οτιδήποτε του περιττού.

Καταλήγουμε να αγοράζουμε περισσότερα πράγματα ,από όσα χρειαζόμαστε και στο τέλος ενδεχομένως, τα πετάμε.

Κάνουμε στόχο ζωής, γιατί η κοινωνία μας το θεωρεί σημαντικό, να αποκτούμε όλο και περισσότερα. Φυσικά όχι στο κομμάτι των εμπειριών, αλλά των υλικών αγαθών.

Έβλεπα τις προάλλες ένα βίντεο στο YouTube και στο βίντεο ή κοπέλα έδειχνε, πράγματα που αγόρασε. Δείχνει λοιπόν και ένα προϊόν και λέει “αυτό δεν ξέρω γιατί το πήρα, αλλά κάτι θα βρω να το κάνω”.

Σοκαρίστηκα! Συνειδητοποίησα πως είμαστε τόσο χαμένοι στον υπερκαταναλωτισμό μας, που πολλές φορές δεν έχουμε επίγνωση των αναγκών μας. Έτσι καταλήγουμε με άχρηστα πράγματα.

Τι αλλαγές έχω κάνει στη ζωή μου. Ξεκαθάρισα όσα είχα!

Πράγματα που δεν χρησιμοποιούσα πια, τα έδωσα σε ανθρώπους που τα χρειάζονται περισσότερο. Παπούτσια που πια δεν μου κάνουν, τα έδωσα επίσης.

Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τα θέλω και τις ανάγκες μας, αλλιώς καταλήγουμε με πράγματα περιττά. Πράγματα που σε εμάς πιάνουν χώρο, άλλους όμως, θα τους βοηθήσουν. Δεν ακολούθησα τη λογική, να κρατήσω ένα από το καθένα, κράτησα όσα πραγματικά χρειάζομαι.

Δεν αγοράζω κάτι, πριν κάνω στον εαυτό μου τις παρακάτω ερωτήσεις :

* Το χρειάζομαι όντως.

* Σε ένα χρόνο, θα το θέλω ακόμα;

* Μπορώ να το συνδυάσω εύκολα, με όσα ήδη έχω.

Ο λόγος που κάνω αυτές τις ερωτήσεις είναι, ο εξής :

Το σπίτι μου είναι μικρό και άρα ο χώρος είναι περιορισμένος. Δεν θέλω λοιπόν να γεμίζει, ειδικά με περιττά πράγματα. Για ποιόν λόγο λοιπόν να πάρω ένα διακοσμητικό, ρούχο ή άλλο αντικείμενο, που δεν το πολυχρειάζομαι, ενδεχομένως θα το βαρεθώ σύντομα ή δεν μπορώ να το συνδυάσω.

Θα μου πιάσει χώρο και αυτό είναι κάτι που δεν θέλω και επιδιώκω να μη συμβαίνει. Οπότε δρω πολύ προσεκτικά.

Δεν αγοράζω κάτι, αν δεν έχω χώρο γι’ αυτό και αν δεν το χρειάζομαι πραγματικά.

Στις αγορές μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Πάντα να υπολογίζουμε, ότι μας κάνουν και δώρα. Τα οποία δώρα θα πρέπει να χρησιμοποιούμε, (για να τιμήσουμε αυτόν που μας τα χαρίζει), αλλά και να αποθηκεύουμε! Άρα ας μη δεσμεύσουμε κάθε χώρο.

Κακά τα ψέματα, ζούμε σε μια υπερκαταναλωτική εποχή. Και αυτό μας έχει κάνει να χάνουμε την ουσία. Η ουσία δεν κρύβεται στην ποσότητα, αλλά στην ποιότητα. Είτε αυτό αφορά πράγματα, είτε πρόσωπα, είτε καταστάσεις. Γιατί στη ζωή δεν έχει σημασία, το πόσα πράγματα έχεις Αλλά το να ζεις με ποιότητα και ουσία (συνειδητή ή επανάληψη).

Προσπαθώ λοιπόν να δίνω έμφαση στην ουσία αυτή. Άλλωστε όπως λέει και η γνωστή φράση “iess is more”.

Τα πράγματα που πραγματικά, χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος, σίγουρα δεν είναι πάντα υλικά και είναι λιγότερα από ότι πιστεύει.

Αν το σκεφτείτε γυμνοί ερχόμαστε στον κόσμο. Το πρώτο πράγμα που ζητάμε, είναι αγάπη και ζεστασιά. Η ζωή τον ερχομό μας τον αντιμετωπίζει με απλότητα. Γιατί το θαύμα της ζωής είναι σπουδαίο από μόνο του. Στόχος μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι να έχουμε μια καθημερινότητα, που μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε άνετοι, ήρεμοι και αποδοτικοί. Και ο τρόπος που λειτουργούμε στην καθημερινότητά μας, αλλά και η νοοτροπία μας απέναντί της, παίζει ρόλο σε αυτό.

Κατά τη γνώμη μου υπάρχει μια ελευθερία στην απλότητα. Ο κόσμος, η ζωή, είναι πολύ πιο απλά απ’ όσο πιστεύουμε. Ας μην τα δυσκολεύουμε.

Πηγή : *MARINA TSARNTAKLI – Η ομορφιά της απλότητας. – Κοινωνικές σκέψεις, για πιο άνετη καθημερινότητα.

* Ανθή Κουτσουμπού. – Η απλή ζωή δεν είναι μόνο ωραία – Γιατί είναι και απαραίτητη.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος