ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΛΑΠΕΙ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ  ΣΤΙΣ Η.Π.Α.

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Το Άγαλμα της Ελευθερίας,  του οποίου η επίσημη ονομασία είναι “Η Ελευθερία φωτίζοντας τον κόσμο”, είναι ένα κολοσσιαίο άγαλμα πάνω στην ομώνυμη νησίδα και μέσα στο άνω τμήμα του Κόλπου  της Νέας Υόρκης. Το άγαλμα αυτό στήθηκε σε ανάμνηση της φιλίας των λαών των Η.Π.Α και της Γαλλίας. Το συνολικό του ύψος είναι 93 μέτρα (302) πόδια μαζί με το βάθρο, και κατά την εκδοχή παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία. Η γυναίκα αυτή κρατάει ένα πυρσό στο υψωμενο δεξί της χέρι και μια ανεπίγραφη πλάκα στο αριστερό, όπου αναγράφεται η ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776.

Ένας ανελκυστήρας ανεβάζει έως το ύψος του εξώστη και μια ελικοειδής σκάλα οδηγεί σε μια εξέδρα παρατηρήσεως πάνω από το στέμμα, που φοράει η Ελευθερία.

Ο πύργος που κρατάει βρίσκεται σε 93 μέτρα ύψος πάνω, από την επιφάνεια της θάλασσας.

Στη βάση του αγάλματος βρίσκεται το Αμερικανικό Μουσείο της Μετανάστευσης. Την πρόταση για την κατατασκευή του αγάλματος, διατύπωσε ένας Γάλλος ιστορικός, ο Εντουάρντε Λαμπουλαϊγ, μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φύλλα χαλκού,  που σφυρηλατήθηκαν με το χέρι, για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα και συναρμολογήθηκαν πάνω σε έναν σκελετό από τέσσερα γιγάντια χαλύβδινα υποστηρίγματα, τον οποίο είχε σχεδιάσει ο διάσημος από την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ,  ο Γούσταυος Άιφελ.

Το 1885 το πεπατημένο άγαλμα που είχε ύψος 46 μέτρα και ζύγιζε 225 τόνους,  ανασυναρμολογήθηκε και φορτώθηκε για να μεταφερθεί στη Πόλη της Ν. Υόρκης. 

Το άγαλμα στήθηκε στο βάθρο του, στις 28 Οκτωβρίου 1886, αφιερώθηκε στο Πρόεδρο Κλήβελαντ.

Την διαχείριση και φροντίδα του, από το 1901 έχει το υπουργείο Στρατιωτικών των Η.Π.Α. Το 1924 ανακηρύχτηκε εθνικό μνημείο. Το άγαλμα παρουσιάζει μια γυναίκα, να κηρύττει την ελευθερία,  υπονοώντας, ότι η γυναίκα αυτή , είναι προσωποποιημένη η Ελευθερία.

Αποκρύπτουν όμως συστηματικά, ότι και σε αυτό το σημείο η αθάνατη Ελλάδα έχει δώσει,  για μια ακόμη φορά τα φώτα της. Πράγματι αυτός που σχεδίασε το άγαλμα της ελευθερίας, κάπου αλλού είχε δει την μορφή αυτή. Και η μορφη αυτή είναι του Φωτοφόρου Απόλλωνος – Ηλίου.

Ναι αγαπητοί φίλοι. Ο φωτοφόρος Απόλλων απεικονίζεται με αυτήν ακριβώς την μορφή. Και ευτυχώς για μας, η αθάνατη ελληνική γη της Κορινθίας, μας διέσωσε αυτήν την εικόνα,  για να μπορούμε σήμερα να γιορτάζουμε την αλήθεια.

Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Κορίνθου, περνά όμως απαρατήρητη από τον επισκέπτη, που δεν είναι υποψιασμένος.

Βρίσκεται σε μια τρίπτυχη πλάκα, μαζί με άλλες δύο παραστάσεις. Η μία,  στο αριστερό τμήμα,  απεικονίζει τον άγγελο,  μορφή όμοια και ίδια με αυτήν της Χριστιανικής Πίστεως και είναι, κατά τους αρχαιολόγους η μορφή, της θεάς Εκάτης. Στο δεξιό τμήμα απεικονίζεται , ρόδακας. Και στη μέση ω του θαύματος!!! Η μορφή του φωτοφώρου Απόλλωνος,  ίδια με αυτήν του αγάλματος της Ελευθερίας!

Λέγεται από ανθρώπους της Κορίνθου που γνωρίζουν, ότι ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής, σώφρων και συνετός άνθρωπος έχει δηλώσει, ότι οι Αμερικανοί πρέπει να έρχονται να προσκυνούν στον χώρο του Μουσείου, όπου η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνα,  γιατί είναι η πηγή του εθνικού τους συμβόλου.

Αν είναι όντως έτσι, εύγε στον άριστο άνδρα. Πάντως καλό  είναι να το γνωρίζουν οι συνέλληνες και κυρίως οι ομογενείς μας των ΗΠΑ, για να ενημερώνουν τους Αμερικανούς, ότι το εθνικό τους συμβόλο το οφείλουν στην Ελλάδα και στους ‘Ελληνες. Δεν θα είναι εξ άλλου οι μόνοι. Όλα σχεδόν τα σύμβολα είναι ελληνικά.

Οι Τούρκοι πήραν την ημισέλινο από το νόμισμα των  Βυζαντίων, που απεικόνιζε την νίκη τους επί του Φιλίππου, σε μια νύχτα από το χάσικο φεγγάρι με το αστέρι εμφανίστηκαν, με την ίδια ακριβώς απεικόνιση στον ουρανό. 

Ο Αδόλφος  Χίτλερ οικοιοποιήθηκε την περίφημη “τετράγραμμα”, την κοσμούσα το ιμάτιο της Αθηνάς του Παρθενώνα, ένα από τα κατεξοχήν ωραιότερα σύμβολα των Ελλήνων και του έδωσε μιαρή χροιά ονομάζοντάς το “σβάστικα” και κάνοντάς το σύμβολο του ναζισμού.

Οι σκοπιανοί οικειοποιήθηκαν το αστέρι της Βεργίνας,  οι δε υπόλοιποι γείτονές μας, τον Δικέφαλο Αετό του Βυζαντίου.

Στις μέρες μας όμως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν και δεν θυμούνται. Η παγκοσμιοποίηση,  έχει παίξει καλά το παιχνίδι της. Άλλοτε αποκρύπτει,  άλλοτε παραποιεί, άλλοτε διαστρευλώνει τα γεγονότα. Είναι αυτό που έχει γράψει ο μεγάλος Θουκυδίδης Γ, 82,4: “Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντάλλαξαν τη δικαιώσι”, που αποδίδεται “για να δικαιολογούν τις πράξεις τους, άλλαζαν ακόμη και τη σημασία των λέξεων”. Έτσι δεν γίνεται σήμερα; Απλό παράδειγμα,  και δεν είναι το μόνο,  αποτελεί ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνα, έργο του Φειδία.

Έχουμε φθάσει σήμερα σε τέτοια διαστρέβλωση, που τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι γνωστά παγκοσμίως με το όρο, ελγίννεια μάρμαρα. Τα περίφημα γλυπτά του Παρθενώνα, τα γλυπτά του Φειδία,  δεν είναι γνωστά με το όνομα του δημιουργού,  αλλά με το όνομα του κλέφτη.

Πηγή : 

Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου, καθηγητή Φιλολόγου, Ιστορικού – Συγγραφέα (Από το περιοδικό ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ).

Με εκτίμηση

Δημητριος Μητρόπουλος