ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΚΡΗ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α. Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής  Αθηνών.  Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Ποθούμε οι άλλοι να μας αγαπούν, να μας τιμούν, να μας θαυμάζουν και περισσότερο να εκφράζουν μεταξύ τους, αυτό το θαυμασμό.

Κολακευόμαστε, όταν μας μιλούν για τα προσόντα μας, τις αρετές μας, την πιθανή καλοσύνη μας. Ευχαριστιόμαστε όταν μας συγχαίρουν, για την επιτυχία στη ζωή, για τις σπουδές μας ή την ικανότητά μας στο εμπόριο.

Πόσο όμως άλλαξε η εσωτερική μας ψυχική διάθεση, πόσο αναστατωνόμαστε, είτε το δείχνουμε πάντα, είτε όχι, όταν ο φίλος μας ή οι γονείς μας ή οι συγγενείς μας, τολμήσουν να πουν την αλήθεια, όσον αφορά τον χαρακτήρα μας στο σπίτι, την διαγωγή μας στην κοινωνία.

Αρκεί να μας μιλήσουν για ελαττώματά μας, να μας πουν : “θυμώνεις πολύ, “τι λόγια είναι αυτά που λες”, “Γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι άγρια στο σπίτι σου”, “Γιατί αδικείς τον συνάδελφο’ σου”. Αγριεύουμε προσπαθούμε να δικαιολογηθούμε ή και το πιο τρομερό, αντεπιτιθέμεθα στον συνομιλητή μας.

Λίγοι είναι αυτοί που εφαρμόζουν το σοφό ελληνικό γνωμικό : “φίλει την αλήθειαν κάν πικρά ή”.

Λίγοι αγαπούν βαθειά, να ακούν την αλήθεια για τον χαρακτήρα τους, τη συμπεριφορά τους, έστω κι αν είναι πικρή.

Αυτός που μιλάει την αλήθεια στον πλησίον του, του αποδίδει την τιμή που του οφείλει. Η αλήθεια για τον καθένα, είναι η πραγματικότητα που βιώνει.

Η αλήθεια είναι το χαρακτηριστικό του ενάρετου βίου. Στολίζει διπλά αυτόν που την ομολογεί, τελειοποιεί αυτόν στην αρετή.

Στον χριστιανισμό, η θρησκευτική αλήθεια φανερώνει τον ίδιο Θεό, ως την απαρχή και συνέχεια της αλήθειας : “Εγώ ειμί ,η οδός και η αλήθεια και η ζωή”.

Μια είναι η οδός της αλήθειας, ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Ο Θεοδώρητος λέει, ότι η αλήθεια των δογμάτων του Ευαγγελίου είναι για τους ευσεβείς, που έχουν καλή προαίρεση, ό,τι το θεμέλιο για την οικία.

Αλήθεια είναι να λέει κανείς, το ναι – ναι και το όχι – όχι.

Τίποτε δεν είναι ισχυρότερο από την αλήθεια. Και είναι πικρή η αλήθεια που μας μιλάει, για τις ελλείψεις και τις αδυναμίες μας. Ο εσωτερικός μας άνθρωπος αναστατώνει. Ο εγωισμός μας θίγεται. Ταπεινωνόμαστε στα μάτια του άλλου. Νομίζουμε πολλές φορές ότι μας περιφρονεί, μας υποτιμά. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι κάποτε και αυτό συμβαίνει.

Πάντως εμείς, είτε έτσι γίνεται, είτε με αγνή πρόθεση, μπορούμε να ωφεληθούμε όταν δεχθούμε την αλήθεια.

Μπορεί να είναι πικρή, σκληρή, γιατί ο εγωισμό μας, μας λυπεί εσωτερικά.

Και το φάρμακο είναι πικρό στη γεύση, τόσο ευεργετικό όμως στον οργανισμό.

Μια ξένη παροιμία λέγει : “Οι αλήθειες που δεν μας αρέσει ν’ ακούμε, είναι εκείνες που θα μας συνέφερε περισσότερο να γνωρίζουμε”.

Η πικρή αλήθεια συχνά μπορεί να μας βοηθήσει στην αυτογνωσία μας. Δύσκολο είναι μόνοι μας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να επισημάνουμε τις ελλείψεις μας, τα ελαττώματά μας. Πολλές φορές δεν τα παρατηρούμε καν, ή εύκολα τα αντιπαρερχόμαστε καλύπτοντάς τα, με διάφορες δικαιολογίες.

Ποιος δεν το γνωρίζει;

Ο καθένας μας γράφει ο αρχαίος σοφός, φέρνει μαζί του, δύο σάκους. Ο ένας που είναι μπροστά μας είναι γεμάτος, από τις ελλείψεις και τα ελαττώματα των άλλων. Ο δεύτερος που βρίσκεται πίσω μας, περιέχει τα δικά μας ελαττώματα.

Γι’ αυτό ο καθένας μας βλέπει πολύ καθαρά τις ελλείψεις και τα ελαττώματα των άλλων, ενώ τα δικά του καθόλου δεν τα παρατηρεί.

Και όμως, πόσο θα ωφελούμαστε εάν βλέπαμε μόνοι μας ή δεχόμαστε τις παρατηρήσεις των άλλων και σημειώναμε προσεκτικά τις ελλείψεις, τις αδυναμίες μας!

Γιατί ο άνθρωπος που ξέρει σε τι υστερεί, μπορεί να διορθώσει τον χαρακτήρα του, να καταπολεμήσει τον θυμό του, να γίνει πιο πράος, ειρήνη να σκορπίσει στο σπιτικό του , τη δικαιοσύνη να καλλιεργήσει στο περιβάλλον του.

Γι’ αυτό πραγματικά “σοφός” είναι, όπως τονίζει το πνεύμα του Θεού στην παλαιά Διαθήκη, εκείνος που δέχεται παρατηρήσεις, που αγαπάει τον έλεγχο”.

“Έλεγχε σοφόν και αγαπήσει σε. Δίδου σοφώ αφορμήν και σοφώτερος έσται”.

Ξέρετε τον μύθο του Κούκου. Κάποιο πουλί του λέει :

– Ξέρεις τι λέει ο κόσμος για σένα; Λένε ότι βάζεις τα αυγά σου, στις φωλιές των άλλων πουλιών και οι άλλοι σου μεγαλώνουν τα μικρά.

Είναι αλήθεια;

– Έλα τώρα, απαντά ο Κούκος θυμωμένος. Πως μπορείς στην ηλικία σου, να ακούς αυτές τις ανοησίες;

– Αλλά, συνεχίζει το άλλο πουλί, πως γίνεται και ο κόσμος όλος, να σε θεωρεί για μάγο; Λένε πως μπορείς να προφητέψεις πόσες μέρες ζωής, μένουν στον καθένα. Είναι αλήθεια;

– Παραξενεύομαι, απάντησε ο Κούκος, πως και με ρωτάς ακόμα. Ξέρεις καλά πως η κοινή γνώμη λέει πάντα την αλήθεια.

Όταν μας επαινούν, λένε πάντα την αλήθεια, όταν παρατηρούν τα σφάλματα μας, θυμώνουμε κι ανάβουμε.

Πηγή : – Χριστιανικό Ορθόδοξο Περιοδικό “Ζωή” – Τελευταίο Βιβλίο μου, με τον τίτλο “ΕΝΑΡΕΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ”.

Με εκτίμηση

Δημήτριος Μητρόπουλος