ΤΟ ΡΥΜΟΥΛΚΟ
Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος Αντ/γος ε.α.
Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.
Συγγραφέας. Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.
Δεν είναι λίγες οι φορές που υποτιμούμε τις δυνάμεις μας. Όλοι συναντάμε ανθρώπους, οι οποίοι ενώ είναι πολύ άξιοι και έχουν καταφέρει πολλά στη ζωή τους, πάντα θα ήθελαν λίγο παραπάνω ή λίγο καλύτερα.
Πάντα νοιώθουν ότι υπάρχει κάτι που δεν έκαναν σωστά, ότι θα μπορούσαν πολλά περισσότερα και πολύ καλύτερα.
Μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει κανείς ότι πίσω από αυτά είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Τι σημαίνει όμως πραγματικά η αυτοεκτίμηση και γιατί είναι τόσο σημαντικό να πιστεύει κανείς στον εαυτό του?
Η αυτοεκτίμηση το πόσο θετικά αξιολογούμε τον εαυτό μας, αποτελεί κομβικής σημασίας έννοια για την ψυχική μας υγεία.
Κοινός παρανομαστής πολλών προβλημάτων ψυχικής υγείας αλλά και αρνητικών συναισθημάτων είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, άλλοτε ως γενεσιουργός αιτία και άλλοτε σαν συνέπεια.
Ως γενεσιουργός αιτία στις περιπτώσεις που αρνητικά βιώματα της παιδικής ηλικίας αλλά και της μετέπειτα ζωής μας συνέβαλαν στο να μην αναπτύξουμε την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε με θετικό τρόπο την ύπαρξη μας και να μην της αποδίδουμε αξία.
Στην καθημερινότητα όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες, έχουμε βιώσει ή έχουμε και εμείς οι ίδιοι προσπαθήσει με λόγια και πράξεις να μειώσουμε έναν άλλο άνθρωπο.
Απαξιωτικά σχόλια για την εμφάνιση κάποιου, υποτίμηση των δυνατοτήτων ενός ανθρώπου, ειρωνικά σχόλια για την καταγωγή κάποιου και τόσα άλλα παραδείγματα.
Λόγια και πράξεις που έχουν ως απώτερο σκοπό να μειώσουν την προσωπικότητα και την ψυχή εκείνου που είναι ο αποδέκτης.
Και φυσικά, η προσπάθεια μείωσης μπορεί πολύ εύκολα να ξεπεράσει μια απλή λεκτική επίθεση και να φτάσει και στο επίπεδο πρόκλησης σωματικών βλαβών.
Επίσης πιστεύουμε πως είμαστε ανήμποροι να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις και ανθρώπους.
Πιστεύουμε πως δεν θα τα καταφέρουμε, πως δεν είναι για μας αυτά.
Θεωρούμε πως μόνο ένας σπουδαίος και μεγάλος άνθρωπος μπορεί να παρέχει στήριξη σε κάποιον αδύναμο.
Όμως, όλοι έχουμε δυνάμεις? Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε, να στηρίξουμε, να τραβήξουμε μπροστά κάποιον που δεν προχωρά.
Είναι κοινός τόπος πλέον ότι στη σημερινή τεχνοκρατούμενη κοινωνία με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς και της στυγνής οικονομικής συνδιαλλαγής και με την άμβλυνση των Ηθικών φραγμών, η έννοια του ανθρωπισμού έχει δυστυχώς παραμεριστεί στην καρδιά και στο νου των σύγχρονων ανθρώπων.
Ο εθελοντισμός ως μια έκφραση του ανθρωπισμού έχει και αυτός υποστεί σταδιακή αλλοίωση τόσο ως προς την ένταση του στις διάφορες εκδηλώσεις του, όσο και ως προς το περιεχόμενό του.
Μπορούμε να τραβήξουμε μπροστά κάποιον που η αμαρτία τον έχει κολλήσει στο ίδιο σημείο και δεν τον αφήνει να συνεχίσει το δρόμο του.
Έναν άνθρωπο που η αμαρτία τον ακινητοποίησε στο πέλαγος της απόγνωσης και τον έχει κάνει να χάσει την ψυχική του δύναμη.
Δεν χρειάζεται να είμαστε γίγαντες της πίστεως. Αθόρυβα και ταπεινά, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα τάλαντα που μας έδωσε ο Θεός, για να εμπνεύσουμε θάρρος και ελπίδα στον πονεμένο μας αδελφό. Τα αποτελέσματα ίσως να είναι θαυμάσια.
“Και θα μοιάζουμε τότε με το ρυμουλκό,
που σέρνει πίσω του ένα γιγαντιαίο πλοίο. Φαίνεται μικρό
και αδύναμο, για να μπορέσει να οδηγήσει κάτι τόσο μεγάλο και
δυνατό. Όμως τα καταφέρνει.! ”
Έτσι και εμείς! Με απλότητα και ταπεινότητα, με το παράδειγμά μας και με όσα τάλαντα μας έδωσε ο Θεός, μπορούμε να “πούμε” πολλά.
Όλοι μπορούμε να δώσουμε ένα χέρι βοήθειας, ώστε να ελκύσουμε τον αδύναμο, τον παραπλανημένο, τον βαλτωμένο, για να βρει πάλι τον δρόμο και την πορεία του.
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος