Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Γράφει : Ο Δημήτριος Μητρόπουλος  Αντ/γος ε.α.

Επιτ. Υπαρχηγός. ΕΛ.ΑΣ. Πτυχ. Νομικής και Δημ. Δικαίου και Πολ. Επιστημών Νομικής Σχολής Αθηνών.

Συγγραφέας, Μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων.

Μετά τα περσικά, η Αθήνα αναδείχτηκε σε σπουδαία πόλη, διαθέτοντας ισχυρό Ναυτικό. Ο Περικλής, οργάνωσε τη Δηλιακή συμμαχία και τα χρήματα που πρόσφεραν οι πόλεις, φυλάσσονταν στη Δήλο.

Αργότερα, όμως, μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και ο Περικλής χρησιμοποίησε μέρος των χρημάτων αυτών, για την κατασκευή του Παρθενώνα, στα μέσα του 5ου π.χ. αιώνα.

Ο Παρθενώνας κτίστηκε πάνω σε προηγούμενο ναό της Αθηνάς, ο οποίος καταστράφηκε από τους Πέρσες, κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων.

Υπήρξε το αποτέλεσμα της συνεργασίας σημαντικών αρχιτεκτόνων και γλυπτών.

Αποτελεί το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής Πολιτείας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνιά του έγιναν το 438, στα Μεγάλα Παναθήναια, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος παρατάχθηκε το 433 π.Χ.

Σύμφωνα με τις πηγές, οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν, ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και πιθανόν και ο Φειδίας.

Είναι ένας από τους λίγους ολομάρμαρους ελληνικούς ναούς και ο μόνος δωρικός, με ανάγλυφες όλες τις μετώπες.

Η οικοδόμηση του Παρθενώνα ήταν ένα τεχνολογικά πρωτοποριακό και θαυμαστό έργο.

Οι αρχαίοι κατάφεραν να εξορύξουν, να μεταφέρουν και να ανυψώνουν τεράστιους όγκους μαρμάρου, από την Πεντέλη, στο βράχο της Ακρόπολης, με τα μέσα της εποχής, που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν.

Για την κατασκευή του Παρθενώνα χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον, 20 χιλιάδες τόνοι πεντελικού μαρμάρου.

Για να μπορέσουν να μεταφέρουν αυτούς τους τεράστιους όγκους, οι αρχαίοι τεχνίτες κατασκεύασαν την “οδό Λιθουανίας”.

Ο δρόμος ξεκινούσε από το λατομείο, στο Σπήλαιο Αμώμων, γνωστό και ως “Σπηλιά Νταβέλη στην Πεντέλη” και κατέληγε, στη νότια πλευρά της Ακρόπολις.

Η διαδρομή διαρκούσε περίπου 6 ώρες. Υπολογίζεται ότι υπήρχαν γύρω στις 20 άμαξες, που έκαναν το δρομολόγιο, δέκα φορές ημερησίως.

Όταν τα μάρμαρα έφταναν, οι εργάτες έπρεπε να τα ανεβάσουν στον ιερό βράχο. Χρησιμοποιώντας μόνο τη φυσική τους δύναμη, ήταν αδύνατο να τα μεταφέρουν.

Κατασκεύασαν αυτοσχέδιους γερανούς χρησιμοποιώντας τεράστιες τροχαλίες, με δεμένες άμαξες και από τις δύο πλευρές, που λειτουργούσαν, ως αντίβαρα.

Αξιοποιώντας αρχές και νόμους της Φυσικής, χρησιμοποίησαν κατάλληλους μοχλούς και τροχαλίες, που πολλαπλασίαζαν τη ροπή της δύναμης.

Ήταν τόσο καλά κατασκευασμένοι που μπορούσαν, να ανεβάσουν ένα μάρμαρο βάρους δέκα τόνων, σε ύψος 15 μέτρων, μέσα σε είκοσι λεπτά της ώρας.

Στα έργα της Ακρόπολης, εργάστηκαν, ελεύθεροι πολίτες, μέτοικοι, δούλοι, χρυσοχόοι, αμαξοπηγοί (κατασκευαστές αμαξών), σχοινοποιοί, ζευγοτρόφοι (κάτοχοι βοδιών), μαρμαροτεχνίτες, από την Πάρο, την Νάξο και την Μικρά Ασία.

Ο ναός είχε πλούσια διακόσμηση. Τα αρχιτεκτονική γλυπτά μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες : τις μετώπες, τα αετώματα και τη ζωοφόρο.

Οι μετώπες είναι ορθογώνιος πλάκες με ανάγλυφες παραστάσεις που αναπαριστούν σκηνές από τη μυθολογία.

Ο Παρθενώνας διέθετε 92 συνολικά μετώπες, όλες κοσμημένες με ανάγλυφα.

Τα δύο τριγωνικά αετώματα του Παρθενώνα, περιέχουν ολόκληρα αγάλματα Θεών και θεοτήτων.

Η ζωοφόρος του Παρθενώνα, είναι μια ζώνη με ανάγλυφα, που βρίσκεται, γύρω από το σηκό του ναού. (Σηκός ονομάζεται ο κλειστός χώρος μέσα στον οποίο στεγαζόταν το μεγάλο άγαλμα της Θεάς).

Έχει μήκος 160 μέτρων και απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων, την πιο σημαντική εορτή της Αθήνας.

Σε όλο το μήκος της εμφανίζονται 378 ανθρώπινες και θεϊκές μορφές, καθώς και περισσότερα από 200 ζώα, κυρίως άλογα.

Μέσα στο ναό έστεκε το γιγάντιο άγαλμα της Αθήνας Παρθένου.

Ήταν κατασκευασμένο από τον Φειδία από χρυσό και ελεφαντόδοντο και είχε ύψος 12 μέτρα.

Ο χώρος περιβάλλεται από τις 3 πλευρές, από διώροφη (δίτονη) δωρική κιονοστοιχία, που στήριζε τις δοκούς της οροφής.

Το Δυτικό δωμάτιο, η αλλιώς “Οπισθόδομος”, χρησίμευε πιθανότατα ως θησαυροφυλάκιο της πόλης, όπου εκτός των άλλων, φυλάσσονταν ο θησαυρός και τα χρήματα της αθηναϊκής Συμμαχίας.

Η στέγη του Παρθενώνα ήταν ξύλινη και καλυπτόταν, από μαρμάρινα κεραμίδια.

Το 1975, η Ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε μια συντονισμένη προσπάθεια, για την αναστήλωση του Παρθενώνα, καθώς και άλλων κτισμάτων της Ακρόπολης.

Πηγή: El.m.wikipedia.org. Βικιπαίδεια 20.

Σας ευχαριστώ

Δημήτριος Μητρόπουλος